"Bij SOIL voelde ik me vrijer om te experimenteren dan ik gewend was.
Nieuwe dingen uitproberen en vooral fouten maken heb ik altijd spannend gevonden.
Ik realiseerde me dat durven experimenteren belangrijk is om ontwerper te kunnen zijn."
Als kind droomde ik er al van om modeontwerper te worden. Tegelijkertijd was ik altijd erg onzeker. Mijn angst dat ik de studie en het vak van ontwerper niet zou kunnen, zorgde ervoor dat ik deze droom al vroeg had opgegeven. Toch keerde het idee om daar mijn werk van te maken steeds weer terug.
Door een intensief GGZ-traject heb ik veel geleerd over mezelf en meer zelfvertrouwen opgebouwd. Na afloop voelde ik me klaar om stappen te gaan zetten richting werk, en heb ik besloten me te gaan focussen op mijn oude droom om ontwerper/maker te worden. De eerste stap was om te ontdekken of het makerschap daadwerkelijk bij mij past. Kort daarna stuitte ik per toeval op het bestaan van SOIL.
Bij SOIL voelde ik me vrijer om te experimenteren dan ik gewend was. Nieuwe dingen uitproberen en vooral fouten maken heb ik altijd spannend gevonden. Ik realiseerde me dat durven experimenteren belangrijk is om ontwerper te kunnen zijn.
Het was daarom heel waardevol voor mij om hier bij SOIL mee te kunnen oefenen. Zo heb ik proefjes gemaakt met shibori (tie-dye) met natuurlijke stoffen. Daarnaast heb ik mezelf, zowel in het ontwerp- als in het maakproces, verder uitgedaagd om te experimenteren. Bijvoorbeeld door tijdens het maken van een patchwork denim jasje en T-shirt zowel op gevoel lapjes aan elkaar te maken als het geheel van de patchwork patroondelen op elkaar aan te laten sluiten. Het eindresultaat is hier te zien!
Hoewel het proberen van nieuwe dingen spannend blijft, heeft het maakproces van dit jasje me een boost aan vertrouwen gegeven in mijn naai- en ontwerpvaardigheden. Na SOIL ben ik van plan mezelf verder te ontwikkelen als ontwerper en naaier bij duurzame ateliers. Hopelijk voel ik me daar weer net zo vrij om te experimenteren.